تعاریف سنتی سازمان های آموزشی و روش های بررسی آن ها مبتنی بر متغییرهای سطحی است و در دنیای پیچیده امروزی کاربردی ندارند، لذا لازم است بر اساس معیارهای جدید مجدداً تعریف شوند. محیط سازمان های آموزشی که عنصر اصلی دوام و بقای سازمان هستنددائماً در حال تغییر و تحول اند. با توجه به رشد سریع و روز افزون علم و فناوری و تغییر پرشتاب زیر ساخت های سیاسی و اجتماعی جوامع، سازمان های آموزشی همواره زیر فشار تطابق خود با نیازهای جامعه و تغییر محیطی قرار دارند. نظریه سیستمی برای برطرف کردن نارسایی های مدیریت سنتی پدید آمد خصوصیت اصلی این نظریه توجه به عناصر سازمانی از یک سو به عنوان اجزای تشکیل دهنده سازمان و از سوی دیگر توجه به کل سیستم سازمانی در رویکردی فراگیر که در این رویکرد، سازمان از دیدگاه مدیر آموزشی تنها ترکیب رسمی و غیر رسمی سازمان نیست، بلکه شامل دانش آموز و ویژگی هایش، کارکنان آموزشی، شبکه نقش ها و موفقیت های آنان، محیط فیزیکی و غیر فیزیکی می شود. چون مهمترین عنصری که تفکر و نگرش سیستمی برای مدیران آموزشی به ارمغان می آورد، اهمیت و ضرورت بررسی روابط میان اجزای سازمان های آموزشی است که این روابط و چگونگی آن، عنصر وجودی سیستم های آموزشی اند. تفکر سیستمی به مدیران آموزشی این مهارت را می دهد که بتوانند در تجزیه و تحلیل سازمانی خود بیش از آنکه اجزای سازمانی را مطالعه کنند، موقعیت و روابط متقابل اجزا و نقش آن ها را در ایجاد تحقق اهداف سازمان به صورت کلی و فراگیر در نظر گیرند. بنابراین سعی داشتیم که تفکر ونگرش سیستمی را به صورت کارگاهی عرضه داریم تا یادگیری مفاهیم ملموس تر وبهتر باشد.د.
خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌شود؟
کسانی علاقه مندبه سیستم وارزشیابی نوین سیستم در آموز ش شهروندی بلاخص دانشجویان کارشناسی آموزش شهروند