یادی کنم از شاعران از ابتدا تا انتها
تصویر هر یک را نما با رودکی از ابتدا
از رودکی رودک دلا گویم برایت پندها
با چنگ گویم این سخن چنگی بزن افکار را
از شاعری حرفی میان روشن ضمیری بود آن
چون بلبلی در بوستان بودش میان گل در نوا
یادی کنم از بلخیان از بوشکوری یاد ها
تعلیم شعرش پُر گُهر چون سنگ الوان پُر بها
یادی ز فردوسی کنم از رستمی اسفندیار
یادی ز سیمرغی کنم اندیشمندی بین ما
از خسروی ناصر کنم یادی که تعلیمات او
تعلیم او با حکمتی هر جا زبانزد برملا
یادی ز سعدی می کنم شیرین سخن شیرین بیان
یادی کنم از بوستان هر باب حکمت را نما
از ساغری یادی کنم خیام را یاد آوری
با جرعه می ، گردی فنا با جرعه ای دیگر بقا
گویم برایت از لسان غیبی غریبی علم ها
یادی ز شیرازی کنم یادی ز حافظ ای رها
از شاعری گویم سخن هزّال بودش شوخ طبع
بس بذله گویی نکته دان از ماست مویی را جدا