رئیس انجمن آلزایمر ایران مطرح کرد:

تشریح دلایل نپذیرفتن آلزایمر در فرد بیمار و مراقبین او/ اهمیت “آموزش” در مدیریت رفتار با افراد مبتلا به آلزایمر

رئیس انجمن آلزایمر ایران «خستگی» و «شرمندگی» را از عمده ترین احساسات مراقبینِ افراد مبتلا به آلزایمر دانست و به افراد سنین ۴۰ تا ۵۰ سال توصیه کرد تا برای بررسی احتمال ابتلا به آلزایمر هر ۲ سال و سپس بطور سالانه به روان شناس مراجعه کنند.

 

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، دکتر معصومه صالحی در گفت و گو با سایت رکنا با اشاره به فعالیت های انجمن آلزایمر برای افراد مبتلا به این بیماری و مراقبین آن ها اظهار داشت: هدف انجمن آلزایمر ایران ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به آلزایمر و مراقبین این عزیزان است. با توجه به مشکلات عدیده ای که بیماری آلزایمر برای افراد مبتلا به این بیماری در پی دارد و موجب اختلالات رفتاری، عملکردی و گفتاری می شود، لازم است تا به مراقبین این افراد توجه و آموزش های لازم ارائه شود.

وی در مورد وضعیت مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر گفت: کسی که یکی از عزیزانش به این بیماری مبتلا می شود، به طور طبیعی خیلی سخت آن را می پذیرد. افراد مبتلا به آلزایمر نیز نمی توانند قبول کنند که پس از بزرگ کردن فرزندان و رهبری آن ها اکنون خودشان نیازمند مراقبت و راهنمایی دیگران هستند. این موضوع می تواند از نظر بهداشت روانی، اقتصادی و اجتماعی مشکلاتی برای فرد ایجاد کند.

صالحی در توضیح مشکلات  وارده بر مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر تاکید کرد: یکی از دلایل نپذیرفتن بیماری آلزایمر، احساس شرمی است که پس از ابتلا به بیماری به افراد دست می دهد. انجمن آلزایمر در این راستا کلاس های حمایتی برای مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر تدارک دیده تا ابتدا این بیماری را بپذیرند و در مرحله بعدی آن را مدیریت کنند، اگر کسی توان مدیریت بیمار را نداشته باشد، خودش نیز ممکن است بیش از بیمار آسیب ببیند.

او ادامه داد: افراد ممکن است در طول یک روز به یک سوال چندین بار پاسخ دهند و این اتفاق نه برای خود فرد مبتلا به آلزایمر، بلکه برای مراقب او عذاب آور است. ممکن است فرد مبتلا به آلزایمر، مرتکب اشتباهات رفتاری مکرری همچون آتش سوزی در منزل شود، درون یخچال وسیله ای به اشتباه بگذارد و متوجه این رفتار نباشد، حال آن که مراقبین آن ها واقعاً عذاب می بینند.

شرمندگی و خستگی از معضلات مراقبین بیماران مبتلا به آلزایمر

او با ذکر مشکلات دیگری که ممکن است افراد مبتلا به آلزایمر با آن مواجه شوند، افزود: به جز شرمندگی، خستگی زیادی برای مراقبین فرد مبتلا به آلزایمر ایجاد می شود. بنابراین پیشنهاد می شود که مراقبین از افراد مبتلا به آلزایمر در صورت خطراتی که ممکن است با پیشرفت بیماری برای افراد ایجاد شود، آماده شوند تا با این مسائل راحت‌تر کنار بیایند.

رئیس انجمن آلزایمر ایران در مورد کلاس های آموزشی و درمانی این انجمن گفت: در کلاس های انجمن آلزایمر ابتدا به مراقبین اجازه داده می شود که مشکلات خود را بیان کنند تا قدری تخلیه روانی شوند؛ افراد در این مرحله سعی می کنند بیماری را بشناسند و از اضطراب خود بکاهند، اما به مرور در جلسات بعدی می فهمند که فقط آن ها نیستند که با مشکل آلزایمر روبرو هستند، بلکه افراد دیگری نیز با این موضوع دست و پنجه نرم می کنند و افراد می توانند در این زمینه تجارب خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

ضرورت آموزش به اطرافیان فرد مبتلا به آلزایمر و حتی نیروهای پلیس

صالحی ادامه داد: جزواتی در انجمن آلزایمر تهیه شده است که در هر یک از مراحل بیماری، مراقب بداند چه رفتاری از خود بروز دهد تا علاوه بر خود باعث افزایش تنش ها در فرد مبتلا به آلزایمر نشود. این موارد آموزش هایی است که همه افراد جامعه و نه فقط خانواده های درگیر با آلزایمر می توانند از آن استفاده کنند.

وی تصریح کرد: اکنون برای پلیس نیز برنامه و آموزش هایی تهیه شده که شیوه برخورد با افراد مبتلا به آلزایمر را برای جلوگیری از تنش در آن ها تبیین می کند؛ به عنوان مثال در برخورد با آن ها نباید از اسلحه یا ابزارهای این چنینی استفاده شود، آن ها می توانند آرام آرام با فردی که گم شده است، صحبت کنند تا بفهمند آیا او مبتلا به آلزایمر است یا خیر؟

ارائه خدمات روان شناسی و آموزشی به مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر

او با توصیه به خانواده هایی که دارای فرد مبتلا به آلزایمر هستند برای شرکت در کارگاه ها و کلاس های انجمن آلزایمر، بیان کرد: افراد می توانند در این کلاس ها ثبت نام کنند، ضمن این که کارشناسان ارشد و دکتری روان شناسی انجمن به سهولت آموزش های مربوطه را ارائه می دهند و همچنین بسته های آموزشی نیز به صورت رایگان به متقاضیان و مراقبین افراد مبتلا به آلزایمر داده می شود.

صالحی در تشریح اقدامات سلامت روان به مراقبین مبتلایان به آلزایمر نیز گفت: مشاوران خانواده جهت ارائه خدمات به اعضای خانواده مبتلایان به آلزایمر آماده هستند و کمتر از تعرفه های دولتی از بیماران و خانواده های فرد مبتلا هزینه های خدماتی را دریافت می کنند. انجمن با همه توان وظرفیت خود، جزوات و کتب آموزشی را در اختیار متقاضیان می گذارد تا این افراد، راحت تر بتوانند زندگی خود را مدیریت کرده و از بیمار خود مراقبت کنند.

رئیس انجمن آلزایمر در تعریف بیماری دمانس و آلزایمر اظهار داشت: دمانس به معنای علامت است و ممکن است در نتیجه افسردگی، کم کاری و پرکاری تیروئید، کمبود ویتامین های ب ۱۲ و ویتامین د، بیماری های عفونی و مصرف یکسری داروهای خاص ایجاد شود. اگر دمانس زودتر تشخیص داده شود، روند درمان نیز زودتر طی می شود. ۶۰ تا ۷۰ درصد دمانس ها را بیماری آلزایمر تشکیل می دهد و باید توجه داشت که آلزایمر درمان پذیر نیست، اما یک سال تشخیص زودهنگام می تواند تا ۵ سال مشکلات مربوط به آلزایمر را به عقب بیاندازد.

فعالیت هایی برای کاهش امکان ابتلا به آلزایمر

صالحی در پاسخ به تاثیر ژنتیک در ایجاد بیماری آلزایمر گفت: مسئله ژنتیک یکی از بخش هایی است که بین ۱۰ تا ۱۵ درصد در ایجاد بیماری آلزایمر تاثیر گذار است، اما با رعایت سبک زندگی سالم می توان از ابتلای زودهنگام آن جلوگیری کرد.

وی اظهار داشت: می توان با به چالش کشیدن مغز، حل کردن جدول، فعالیت های بدنی و ذهنی جدید، توجه به تغذیه و مصرف سبزیجات، یادگیری زبان و حرفه های جدید، شرکت در گروه های دوستی و تفریحی، گوش دادن به موسیقی، پرهیز از مصرف دخانیات و مشروبات الکلی از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کرد و خون بیشتری به مغز رساند.

به گفته رئیس انجمن آلزایمر ایران، توجه به شنوایی که به مرور در سالمندی ایجاد می شود نیز یکی از زمینه های بروز آلزایمر در افراد است. یک ضربه سر در کودکی و نوجوانی می تواند در سالمندی افراد را زودتر به آلزایمر مبتلا کند. بنابراین با انجام این فعالیت ها تا ۸۰ درصد امکان ابتلا به آلزایمر کاهش می یابد.

معصومه صالحی در پایان گفت: همانطور که برای آزمایش سالانه پزشکی به متخصصین مختلف مراجعه می شود، می توان هر دو سال و سپس هر یک سال، پس از رسیدن به سنین ۴۰ تا ۵۰ سالگی به متخصص شناختی و روان شناسی جهت بررسی احتمال ابتلا به آلزایمر مراجعه کرد.