"سالمندان" گروهی که بیش از دیگران نیاز به حمایت اجتماعی دارند؛

ضرورت تمرکز مددکاری اجتماعی بر سالمندان

سالمندان گروهی همگن با نیازهای مشترک نیستند؛ آنان هم به اندازه هر گروه سنی دیگری نیازهای متنوعی دارند.

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین الملل صندوق بازنشستگی کشوری، آلاینا ویلیس در گاردین نوشت: وقتی افراد متوجه می شوند که من مددکار اجتماعی هستم، بلافاصله می گویند: «آهان، با بچه ها سروکار داری». بعد از آن وقتی به آنان می گویم که من با سالمندان کار می کنم، تصور می کنند که در خانه سالمندان کار می کنم یا با کسانی که دمانس دارند سروکار دارم. انگار چیزی به نام مددکاری اجتماعی برای سالمندان وجود ندارد یا به اندازه مددکاری برای کودکان و نوجوانان مورد نیاز نیست.

ولی کار با سالمندان به اندازه کار با هر گروه سنی دیگری تنوع دارد. مهم است که به یاد داشته باشیم سالمندان تنها یک گروه سنی با نیازهای مشابه نیستند. در انجمنی که من عضو آن هستم، با سالمندانی کار می کنیم که از قبل آشنایی با مددکاری نداشتند. برخی از آنان شاید تنها نیاز به شماره تلفن های خدمات محلی داشته باشند. بعضی شاید نیازمند تجهیزاتی باشند یا بخواهند خانه شان امکانات راحت تری برای زندگی سالمندی داشته باشد، بعضی هم نیاز دارند تا کسی خریدها و تلفن ها را برایشان انجام دهد. من به عنوان یک مددکار اجتماعی وظیفه دارم از این افراد در برابر آسیب ها مراقبت کنم، خدمات محلی موجود را برای آنان فراهم کنم، ظرفیت ذهنی آنان را ارزیابی کنم و اولین کسی باشم که با آنان در ارتباط است. تمرکز ما بر بهزیستی است و به دنبال حفظ و بهبود کیفیت زندگی آنان هستیم.

وقتی دانشجوی سال آخر رشته مددکاری بودم، متوجه شدم که سالمندان به نوعی در جامعه نادیده گرفته می شوند. در گروه های مددکاری افراد معلول مورد تشویق و حمایت قرار می گیرند تا استقلال خود را حفظ کنند و مهارت هایی مانند استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی یا مدیریت پول به آنان آموزش داده می شود، ولی هرگز ندیدم چنین چیزی برای سالمندان وجود داشته باشد.

در مطالعه ای که بر روی دانشجویان مددکاری اجتماعی انجام شد، حدود سه چهارم ایشان تمایل داشتند که بعد از پایان تحصیلات با کودکان و خانواده ها کار کنند. با وجود جمعیت رو به افزایش سالمندان، به نظر می رسد نیاز است که مددکاری اجتماعی با تمرکز بر سالمندان مورد توجه قرار گیرد.

این شغل به من این امکان را می دهد که به پشت درهای بسته سر بزنم و از سالمندان حمایت کنم تا بتوانند با کیفیت بهتری زندگی کنند؛ شاید کار من تنها به اندازه این باشد که کنارشان بمانم تا مطمئن شوند تنها نیستند. از اینکه می بینم آدم ها به من اعتماد می کنند و من را، به عنوان یک غریبه، به زندگی هایشان راه می دهند تا کارها را برایشان آسان تر و بهتر کنم، احساس خوبی دارم.

 

برگردان از: فاطمه اتراکی
منبع: هفته نامه گاردین